Op 20 april jl. overleed de burgemeester van Zwijndrecht Willy Minnebo, op 67-jarige leeftijd. Voor al wie zoals de V-SB progressieve en socialistische politiek in Vlaanderen een warm hart toedraagt, is het overlijden van Willy Minnebo een groot verlies. Hij was een merkwaardig man. Zijn manier van politiek bedrijven als burgemeester tonen aan dat het niet juist is te zeggen dat Vlaanderen genetisch voorbestemd is om een rechts-conservatief bolkwerk aan de Noordzee te blijven (geprangd tussen noorder- en zuiderburen waar socialisme en soevereinisme stevig wortel hebben geschoten).

Willy Minnebo werd in 1995 de eerste burgemeester in Vlaanderen die als ex-lid van de Kommunistische Partij, die op sterven na dood was, koos voor Agalev en zo de eerste “groene” burgemeester van Vlaanderen werd (tot grote ergernis van de stichter van Agalev, de jezuiet en in zijn jeugd Verdinaso-man Luc Versteylen die met Agalev vele visoenen had, in zijn omgebouwde brouwerij te Viersel, maar zeker geen rode)

Veroverde Willy Minnebo toevallig de harten en geesten van de kiezers in Burcht, nadien Zwijndrecht ? Neen, zijn vader had hem het grote voorbeeld gegeven. Hij was actief in de BWP. Hij vond de partij te conservatief en sloot aan bij de Kommunistische Partij. Hij speelde een belangrijke rol in het anti- nazistisch verzet en bekleedde na de oorlog belangrijke functies in de KP, hij werd ook provincieraadslid in Antwerpen.

In die omgeving, diep geworteld in de lokale gemeenschap, groeide Willy op. En in 1971 was het zover. Willy werd ook communistisch gemeenteraadslid. Willy Minnebo verdiende zijn boterham als verzekeringsmakelaar. Het vertrouwen van het volk bleef groeien in de jaren negentig en tweeduizend. Hij was dit jaar in zijn derde ambtstermijn als burgemeester van Zwijndrecht- Burcht. Hij maakte zich op voor een verkiezingscampagne met het doel om voor de vierde keer burgemeester te worden. Maar de ziekte (darmkanker) zou deze reus van de gemeentepolitiek vellen.

Mensen die Willy Minnebo goed kenden, toen hij lid was van de KP, wijzen erop dat Willy nooit een ideologische scherpslijper is geweest. Hij was een Vlaamse communist, geworteld tussen zijn volk, en zoals de meeste Vlamingen met pragmatische reflexen. Hij bekeek elk vraagstuk rationeel. Hij zocht oplossingen op basis van overtuiging en consensus, zonder afbraak te doen aan zijn marxistische ideologie. Hij was een Gramsciaans –marxistisch geinspireerde bestuurder. Hij hechtte belang aan het territorium waarop mensen leven, in dit geval de gemeente. Een man die geen tegenstrijd zag tussen zijn communist zijn, zich Vlaming voelen en groene oplossingen te vinden. Hij had gevoel voor humor, in een levensstijl met Bourgondische trekjes.

Aan dossiers van gewicht ontbrak het niet als burgemeester van een gemeente in de agglomeratie Antwerpen, met op zijn grondgebied en vlakbij een groot havengebied en dito industrie. Genoeg dossiers boden zich aan om linkse en milieuvriendelijke accenten te leggen.

 

Willy Minnebo is niet meer. Drie legislaturen burgemeesterschap zijn - hoe graag en enthousiast je het ook doet - een zwaar belastende opdracht. Ze vergt het uiterste van een mens, zeker als je je niet in de politieke mainstream comfortabel wilt nestelen, maar bij wil dragen aan de emancipatie van je volk, aan de maakbaarheid van de Vlaamse samenleving in democratische, ecologische en sociale zin.

De leden van V-SB brengen een eresaluut aan Willy Minnebo. Hij zal ons verder inspireren.